Jak prawidłowo wykonać projekt wentylacji dla domu jednorodzinnego? Przedstawiamy krótki artykuł mający na celu ukazanie przykładowych kroków tego procesu.
DOBÓR WYDATKU CENTRALI
Jako przykład wykonamy projekt wentylacji dla domu parterowego o powierzchni 140 m2 i kubaturze 370 m3. Załóżmy wobec tego, że w domu mieszkają 4 osoby. Dodatkowo, nad całą powierzchnią mieszkania znajduje się poddasze nieużytkowe.
PROJEKT WENTYLACJI – MIEJSCE NA INSTALACJĘ
Nasz projekt wentylacji zakłada umieszczenie całej instalacji wentylacyjnej na poddaszu.
- Na rzucie budynku najpierw nanosimy punkty nawiewu powietrza (anemostaty): w sypialniach, gabinecie. Natomiast w pokoju dziennym zaplanowano dwa nawiewy. Jeden ustawiony jest na wydatek ok. 50 m3/h, natomiast drugi, większy, normalnie jest zamknięty i załączany przez przepustnicę z siłownikiem (gdy potrzebna będzie intensywna wymiana). Co więcej, łącznik przepustnicy zamontujemy na ścianie w pokoju dziennym. Kanał nawiewny do gabinetu zaopatrzony zostanie w przepustnicę redukującą ciśnienie (ponieważ zlikwiduje to szum od anemostatu).
Następnie nanosimy punkty wywiewne (anemostaty) w pomieszczeniach:
- łazienka: 1 szt.
- garderoba: 1 szt.
- WC: 1 szt.
- przedsionek: 1 szt.
- kuchnia: 2 szt.
W kuchni przewidziano dwa wywiewy: jeden sufitowy zakończony anemostatem, drugi zaś podłączony do okapu kuchennego z filtrem tłuszczowym (nad kuchenką elektryczną)
UMIEJSCOWIENIE REKUPERATORA
Projekt wentylacji powinien najpierw zakładać znalezienie miejsca oddalonego od sypialni z dogodnym dojściem do czerpni i wyrzutni. Czerpnię i wyrzutnię umieścimy więc w ścianach naprzeciwległych. Rekuperatory zasilamy z instalacji elektrycznej z gniazdkiem i uziemieniem ochronnym 230V. Natomiast odpływ skroplin wyprowadzamy przewodem 22 mm wyprowadzonym przez mały otwór w ścianie. Należy pamiętać, aby zrobić to bezpośrednio do instalacji kanalizacyjnej lub do specjalnie przygotowanego zbiornika, który będziemy ręcznie opróżniać. Przełącznik trybu pracy połączony przewodem 6 X 0,5 mm2/500V z centralą zamontujemy natomiast na ścianie w kuchni.
RODZAJ KANAŁÓW WENTYLACYJNYCH
Całą instalację nawiewno-wywiewną wykonamy z izolowanych kanałów, a także metalowych trójników. Ze względu na fakt, że cała instalacja poprowadzona będzie na poddaszu nieocieplanym, w celu ograniczenia strat cieplnych wszystkie kanały przykryte będą dodatkowo wełną mineralną o grubości 50 mm. Dodatkowo wszystkie drzwi od pokoi mają szczelinę wentylacyjną przy podłodze ok. 1,5 cm. Natomiast drzwi od łazienki i WC dodatkowo zaopatrzone są w kratki.
WYMAGANE ILOŚCI POWIETRZA USUWANEGO Z POMIESZCZEŃ Vu
- kuchnia z kuchenką elektryczną: 50 m3/h
- garderoba: 15 m3/h
- łazienka: 50 m3/h
- toaleta: 30 m3/h
- pomieszczenie gospodarcze: 15 m3/h
- przedsionek: 15 m3/h
RAZEM: Vu= 175 m3/h
Aby zapewnić okresowe zwiększenie wydatku centrali o ok. 50%-60% liczymy:
Vmax = 175 m3 + 0,5 * 175 m3/h = 262,5 m3/h
WYMAGANE ILOŚCI POWIETRZA ŚWIEŻEGO NAWIEWANEGO:
- dla jednej osoby potrzebujemy ok. 30m3/h, zatem dla 4 osób: 4*30 m3/h =120m3/h
- dodatkowo okresowe zwiększenie o 100m3/h (dla salonu)
RAZEM: Vn= 220 m3/h
SPRAWDZENIE KROTNOŚCI WYMIAN
Stosunek liczbowy ilości powietrza wentylacyjnego do kubatury pomieszczeń, w zależności od ilości osób, powinien zawierać się w granicach 0,3-0,8. Jest to oczywiście tzw. krotność wymian.
Krotność wymian wychodzi 0,59, zatem mieścimy się w dopuszczalnym przedziale.
Dobieramy centralę biorąc pod uwagę największą wartość z wyliczonych. Jest to więc 1 krok w doborze centrali.
Potrzebna jest nam zatem centrala o wydatku Vmax=262 m3/h. Czyli może to być MISTRAL 250.
Jest to 1 krok w doborze centrali, następnie należy sprawdzić spadki ciśnień.
PROJEKT WENTYLACJI – DOBÓR INSTALACJI NAWIEWNO-WYWIEWNEJ
OBLICZENIE SPADKÓW CIŚNIEŃ – STRATY CIŚNIENIA
Instalacje wentylacyjne w rzeczywistości składają się z wielu elementów. Przykładowo są to: wentylator, kolana, kratki, wymienniki ciepła, filtry itp. Wszystkie te komponenty powodują opory przepływu powietrza, czyli tzw. straty ciśnienia. Wielkość strat również decyduje o doborze właściwej centrali. Strata ciśnienia ΔP całej instalacji jest obliczana poprzez sumowanie pojedynczych oporów.
ZASADY PROJEKTOWANIA
Projektujemy osobno ciąg nawiewny, a także osobno ciąg wywiewny dla maksymalnego wydatku. Dbamy, aby spadek ciśnienia statycznego od czerpni do najdalszego nawiewu (odpowiednio od wyrzutni do najdalszego wywiewu) był mniejszy od 130-150 Pa.
DANE:
Długość najdłuższego odcinka kanału nawiewnego (nitka czerwona): 18,5 m
Ilość:
STRATY CIŚNIENIA (OPORY) INSTALACJI NAWIEWNEJ LICZYMY JAKO SUMĘ:
STRONA NAWIEWNA:
Strata na:
STRONA CZERPNA
Strata na:
SUMA: 30 Pa + 37 Pa + 16 Pa + 6 Pa + 8 Pa + 20 Pa + 19 Pa + 4 Pa = 140 Pa
Zatem strata ciśnienia na instalacji nawiewnej wynosi ΔP=140 Pa
Podobnie liczymy również stratę ciśnieniową dla instalacji wywiewnej.
PROJEKT WENTYLACJI – DOBÓR REKUPERATORA MISTRAL
Znając straty ciśnienia, a także wymagane wydajności dobieramy centralę, która przy sprężu ok. 150 Pa ma wydatek 260-280 m3/h.
Parametry takie posiada choćby centrala MISTRAL 250 ECONO.
Średnice kanałów dobieramy wg. danych centrali, od czerpni i wyrzutni do centrali Ø 160 mm. Również kanały główne i wywiewne dochodzące do centrali Ø 160 mm. Zatem kanały Ø 160 mm prowadzimy w miarę możliwości aż do ostatniego trójnika (zmniejszy to straty ciśnienia).
Jednak kanały odgałęźne do anemostatów powinny mieć średnicę Ø 100 mm.